چرا با فارسیِ «شاهنامه» صحبت نمیکنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۳۰۲۵۴
از خلق «شاهنامه» بهدلیل پاک بودن از عربی، بهعنوان یک قیام در زبان فارسی یاد میشود؛ اما چرا از آن به بعد مردم با فارسی «شاهنامه» صحبت نکردند؟
به گزارش ایران اکونومیست، تغییر زبان فارسی و شاید حتی بحث خطرها و تهدیدها برای آن، مسئلۀ تازهای نیست. چنان که برخی مقالههای منتشرشده گویای آن است که از چند ده سال پیش از انقلاب اسلامی نیز از تغییر زبان فارسی صحبت میشده و از سالهای دهۀ ۳۰ شدت بیشتری پیدا کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در آن زمان، مجلۀ دنیا که زیر نظر تقی ارانی و با همکاری ایرج اسکندری و بزرگ علوی منتشر میشد، در اینباره با عنوان «تکامل و تغییر زبان فارسی» (تهران، ۱۳۳۰) نوشته بود: خوانندگان ما چون میدانند ما تمام قضایا را از یک نقظۀ نظر دقیق معین بحث میکنیم، از ما علل این نهضت و همچنین موقعیت ما را نسبت به این نهضت میخواهند. مختصراً به آنها جواب میدهیم:
نهضت برای تغییر زبان فارسی مخلوط امروز، دو دلیل کاملاً متضاد دارد که بایستی با هم مخلوط نشود:
۱- نهضت شوینیسم.
۲- نهضت ترجمۀ علوم ملل غربی به فارسی.
شوینیسم را نمیتوان وطنپرستی ترجمه کرد. وطنپرستی مادی با شرایط معلوم در موارد مخصوص با خط مشی مجلۀ دنیا مواقت کامل دارد عبارت از اینست که تودهای که از زمین و آب و آفتاب و معدن یک سرزمین ضروریات حیات خود را تأمین میکنند و در آن سکنی دارند، بدان سرزمین علاقۀ مادی دارند.
اگر دست خارجی بخواهد از محصولات این سرزمین که از تبدیل رنج اهالی آن به جنس بهوجود آمده است، استفاده غاصبانه کند، آن توده با آن دست خارجی میجنگد. این علاقه عبارت از وطنپرستی مادی یعنی وطنپرستی حقیقی است.
اما اگر این حقیقت حالت عرفانی و پرستش پیدا کرده، زیر پای تجسمات مجازی محو شده، این علاقه مادی به پرستش الوان: خاک، اسم، روح شخص مبدل میشود یعنی بهطور خلاصه حالت پرستش مثل بتپرستی، روحپرستی، جنپرستی را پیدا کند، آن را شوینیسم مینامند.
از این بیان واضح میشود: وطنپرستی حقیقی یک علاقۀ حسابشده منطقی و مادی و شوینیسم یک نوع بتپرستی است. حال به موضوع برگردیم.
اولین جنبش در زبان فارسی بعد از عرب زمان صفاریان است که محمدبن وصیف را مجبور میکند برای یعقوب لیث اصلا به فارسی شعر بگوید. علت مادی این جنبش فوراً به هر فکر منطقی میرسد. یعقوب عملاً یعنی با شمشیر برای حفظ ریاست برای خود و خانواده خود بر ضدقدرت مرکزی خلافت قیام کرده بود. این عمل قیام ایدئولوژیک او بود. این قدم اول بود که برداشته شد و عملی شد.
با همین ترتیب علت مادی قیام فارسی سره دقیقی و فردوسی هم واضح میشود. این قیام عملی شد و یک «شاهنامه» با فارسی بالنسبه پاک از عربی به وجود آمد. اما چرا از آن به بعد مردم با فارسی «شاهنامه» صحبت نکردند؟
لغاتی که قبل از آن زمان هم معمول بود و متروک نشده بود و در رودکی و دیگران به کار برده شده از آن به بعد هم معمول ماند، ولی لغات «دژ» بهجای «قلعه» و زوبین و خشت و امثال آن معمول عموم نشد.
دلیل مادی این امر هم بر متفکر مادی معلوم است. چون قدرت مرکزی خلفا از میان رفت و دیگر علتی برای مخالفت با عرب نمانده بود؛ از طرف مرکز فشاری نبود تا از طرف ملت زیر دست عکس العملی تظاهر کند. محلی که به وجود یک مذهب در توده احتیاج دارد و توده مسلمان است و از طرف مرکز اسلام هم فشار مادی وجود ندارد، پس امیر محلی دیگر چه داعی دارد قیام کند؟ برعکس، از آن به بعد باز عربی دانستن، گفتن، نوشتن و وارد کردن آن مثل و عبارات و لغات عربی در میان روابط فارسی جزء هنرها شمرده میشود. کتبی مثل کلیله و دمنه ترجمۀ ابوالمعالی و درۀ نادری پیدا میشود، سعدی به زبان عربی هم شعر میگوید، نفوذ عربی نتیجۀ صرف احتیاج آن دوره به یک مذهب و فقدان ضررهای مادی از طرف مذهب اسلام بوده است.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: تقی ارانی ، زبان فارسی ، آشنایی با زبانها و لهجههای ایرانی ، زبان مادری
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: تقی ارانی زبان فارسی زبان مادری تغییر زبان فارسی آن به بعد وطن پرستی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۳۰۲۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسیر فلسطینی صهیونیستها برنده بوکر عربی ۲۰۲۴ شد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سایت جایزه بوکر عربی، «نقاب، رنگ آسمان» نوشته باسم خندقجی در اعلامیهای از سوی نبیل سلیمان رییس داوران جایزه بینالمللی داستان عربی ۲۰۲۴ به عنوان برنده معرفی شد.
در مراسم اهدای جوایز سالانه که در ابوظبی برگزار و به صورت آنلاین پخش شد، جایزهای که به نام بوکر عربی نیز شناخته میشود، برنده خود را شناخت.
داوران کتاب برنده را از بین ۱۳۳ عنوان ارایه شده، به عنوان بهترین رمان منتشر شده به زبان عربی که در فاصله جولای ۲۰۲۲ تا ژوئن ۲۰۲۳ منتشر شده، انتخاب کردند. رعنا ادریس، صاحب انتشارات دارالادب مستقر در لبنان، این جایزه را در ابوظبی به نمایندگی از خندقجی که در زندان صهیونیستهاست، دریافت کرد.
بعید است که خندقجی بتواند جایزه ۵۰ هزار دلاری را دریافت کند زیرا مقامات زندان اسراییل پیشتر به رسانهها گفتهاند اگر قرار باشد یک تروریست جایزه بگیرد، دریافت آن برایش غیرممکن خواهد بود.
«نقاب» که در عنوان کتاب آمده، کارت هویت آبی متعلق به یک اسراییلی را تداعی میکند که توسط قهرمان داستان «نور» - باستانشناسی که در اردوگاه پناهندگان در رامالله زندگی میکند - در جیب یک کت قدیمی پیدا شده است. آنچه در پی میآید، روایتی تجربی و چند لایه است که با شخصیتپردازیهای زنده و به یاد ماندنی سعی در بازیابی عناصر تاریخ و مکان دارد.
نبیل سلیمان، رییس هیات داوران گفت: «نقاب، رنگ آسمان»، امر شخصی را با امر سیاسی به روشهای نوآورانه ترکیب میکند. برای کشف سه نوع آگاهی: خود، دیگری و جهان، اشکال روایی جدیدی را به کار میگیرد و واقعیت پیچیده و تلخ از هم پاشیدگی خانواده، آوارگی، نسل کشی و نژادپرستی را تشریح میکند. رشتههای تاریخ، اسطوره و امروز با ظرافت در روایتی به هم تنیده شدهاند که در مواجهه با انسانزدایی، با شفقت از میل رهایی از ظلم، هم در سطح فردی و هم در سطح اجتماعی، برانگیخته میشود. «ماسک، رنگ آسمان» عشق و دوستی را به عنوان محوری برای هویت انسانی بیش از همه وابستگیهای دیگر به رسمیت میشناسد.
پروفسور یاسر سلیمان، رییس هیات امنا هم گفت: قهرمان کتاب سفری را آغاز میکند که در آن خود، در پوشش دیگری، به آسیبهای روانی فلسطین مدرن میپردازد. یک زن فلسطینی اهل حیفا در اسراییل، که سرسختانه به روایت ملی خود پایبند است، به قهرمان داستان کمک میکند تا به خود بینقاب خود بازگردد و رمان خواننده را در تله داستانهای تند با طنزی ظریف و غیرمنتظره گرفتار میکند.
خندقجی که از سال ۲۰۰۴ در زندان به سر میبرد، مجموعه شعرهای «آیینهای اولین بار» (۲۰۱۰) و «نَفَس شعر شبانه» (۲۰۱۳) و همچنین سه رمان «نرگس انزوا» (۲۰۱۷)، «کسوف بدرالدین» (۲۰۱۹) و «نفس یک زن ناامید» (۲۰۲۰) را در کارنامه دارد.
جایزه بینالمللی ادبیات داستانی عربی که به عنوان «بوکر عربی» شناخته میشود، در سال ۲۰۰۷ به منظور قدردانی از ادبیات عربی معاصر و ترویج خوانندگان جهانی آثار ادبی عربی تأسیس شد و اکنون بهعنوان معتبرترین جایزه ادبی در جهان عرب شناخته میشود.
در کنار خندقجی، در فهرست نهایی سال ۲۰۲۴، رمانهایی از راجا عالم (عربستان سعودی)، ریما بالی (سوریه)، اسامه العیسا (فلسطین)، احمد المرسی (مصر) و عیسی نصیری (مراکش) جای داشتند.
هر یک از ۶ نامزد نهایی ۱۰ هزار دلار دریافت خواهد کرد و به برنده جایزه ۵۰ هزار دلار دیگر به عنوان جایزه اهدا میشود. این جایزه همچنین هزینه ترجمه کتاب برنده به زبان انگلیسی را پوشش میدهد.
ریاست هیات پنج داور امسال را نبیل سلیمان نویسنده سوری بر عهده داشت. سونیا نمر، نویسنده، محقق و چهره دانشگاهی فلسطینی، فرانتیشک اوندراش چهره دانشگاهی از چک، محمد شعیر منتقد و روزنامهنگار مصری، و حمور زیاده نویسنده و روزنامهنگار سودانی، در این پنل با او به عنوان داوران همکاری کردند.
هدف از اهدای این جایزه تجلیل از نوشتار خلاق عربی معاصر و تشویق خوانندگان ادبیات عربی با کیفیت بالا در سطح بینالمللی از طریق ترجمه و انتشار به دیگر زبانهای اصلی است. رمانهایی است که به فهرست اولیه یا نهایی این جایزه راه مییابند، به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر میشوند.
هدی برکات (۲۰۱۹، برای «پست شبانه»)، احمد سعداوی (۲۰۱۴، برای «فرانکنشتاین در بغداد»)، و محمد آخاری (۲۰۱۱، برای «طاق و پروانه») از برندگان پیشین اینجایزه هستند.
کد خبر 6092079